روشهای کنترل بیماری لکه سیاه سیب (اسکب)
کنترل زراعي، فيزيکي و بهداشت گياهي:
-جایگزینی ارقام قدیمی با ارقام جدید سازگار به شرایط اقلیمی و مقاوم یا متحمل در برابر بیماری
– جمع آوری و انهدام برگ ها و میوه های ریخته شده در کف باغ به عنوان منبع انتقال آلودگی
– رعایت فاصله کاشت و هرس درختان به منظور جریان مناسب هوا در بین تاج درختان. کاهش ساعات خیسی برگها یکی از عوامل کاهش گسترش آلودگی است
– شخم زمستانه با هدف زیر خاک نمودن بقایا
– استفاده از سولفات روی یا کودهای نیتروژن دار (مثل اوره 5 درصد) در طول پائیز و زمستان برای تسریع در پوسیده شدن برگهای روی زمین و تسریع فساد برگها
– کنترل علفهای هرز باغات
– احداث باغات سیب در شیبهای ملایم جنوبی و تنظیم فاصله کاشت درختان
کنترل شيميايي
نوبت اول: از مرحله نوک نقره ای تا تورم جوانه های گل
نوبت دوم: پس از ریزش گلبرگ ها
نوبتهای سوم و بعدی: در صورت ادامه روند افزایش بیماری، سمپاشی های بعدی با فاصله زمانی 14 روز بعد از سمپاشی و در صورت نیاز و بر اساس نظر کارشناس
در مناطقی که رطوبت نسبی بالاست، باید در مرحله تورم جوانه ها و یا به محض مشاهده اولین علائم، سم پاشی صورت گیرد
سموم و میزان استفاده:
کاپتان (WP 50 درصد): 3 در هزار
تری فلوکسی استروبین + فلوپیرام (SC 50 درصد): 0.2 در هزار
تری فلوکسی استروبین (WG 50 درصد): 0.2 در هزار
تری فلوکسی استروبین +تبوکونازول (WG 75 درصد): 0.2 تا 0.3 در هزار
کرزوکسیم متیل(WG 50 درصد): 0.2 در هزار
بيترتانول (WP 25 درصد): 0.75 در هزار
مایکوبوتانيل (WP 40 درصد): 0.3 در هزار
دودین (WP 65 درصد) 1 در هزار