روشهای کنترل کرم میوه خوار گوجه فرنگی (هلیوتیس)
کنترل زراعی:
#شخم عمیق و یخ آب زمستانه
– استفاده از کودهاي کلسیمی که قابلیت تحرك در گیاه داشته باشند (مثل کودهاي کلسیمی با پایه قند الکلی) باعث کاهش پوسیدگی گلگاه میشود و خسارت این آفت نیز کاهش مییابد.
استفاده از برخی ارقام مقاوم یا متحمل: ارقام #ردکلود (Red cloud) و امپریال نسبت به سایر ارقام خسارت کمتري میبینند.
بهداشت گیاهی:
جمع آوري و حذف میوه های آلوده سال قبل
کنترل بیولوژیکی و غیرشیمیایی:
براي شکار حشرات کامل باید تعداد حداقل 5 تا 10 #فرمون_جنسی را درهرهکتار مزرعه گوجه فرنگی استفاده کرد.
کاربرد Bacillus thuringiensis subsp. kurstaki جهت کنترل لاروهاي سنین پایین و در تلفیق با سایر عوامل #بیولوژیک توصیه میگردد. تکرار سمپاشی به فاصله 5 تا 7 روز.
برای اثر بخشی بهتر این باکتری، بهتر است با افزودن #سرکه سفید بمیزان 0.5 در هزار به آب تانکر شرایط را براي تأثیر بهتر فراهم کرد چون که آبهاي قلیایی باعث کاهش اثر #باکتری میشوند.
Trichogramma sp. پارازیت کننده لارو و همچنین تریکو گراما (Brracon hebetor) زنبورهاي پارازیت براکون –
#پارازیت کننده #تخم آفت را میتوان در ساعات اولیه روز درمزرعه رهاسازي کرد. استفاده از این زنبورها درسطح وسیع نتایج خوبی داشته است.
کنترل شیمیایی:
در مدیریت تلفیقی هلیوتیس، کنترل زراعی، بهداشتی و کاربرد عوامل بیولوژیکی، محور برنامه هاي مدیریت آفت میباشد. #کنترل شیمیایی بایستی صرفا با استفاده از آفتکشهاي ثبت و توصیه شده و بر اساس شناخت کافی از تاثیر آفتکشها در منطقه و ترجیحا کاربرد #سموم انتخابی، استفاده #تناوبی از #آفتکش ها و طبق یک برنامه مشخص انجام شود.
تری کلروفن 80درصد SP به میزان 2-1 کیلوگرم درهکتار. (دوره کارنس: 7 روز)
#کروموفنوزاید 5 درصد SC بمیزان 1.5 لیتردرهکتار
فلوبن دیامید 20 درصد WG 0.2 درهزار
#آلفاسایپرمترین + تفلوبنزورون 15 درصد SC بمیزان 0.75 در هزار (آب مصرفی در هکتار: 400 لیتر)
#ایندوکساکارب 15 درصد EC بمیزان 250 میلی لیتر در هکتار
#اسپینوساد (تریسر) 24درصدSC بمیزان 150 میلی لیتر در هکتار
اسپینوساد (اسپانسر) 24درصدSC بمیزان 120 میلیلیتر در هکتار
#پیریدالیل 50 درصد بمیزان 200 میلیلیتر در هکتار