آفتکشهای دوجزیی، راهی برای غلبه بر مقاومت
#مقاومت به آفتکشها و گسترش آن در بین آفات، تبدیل به معضل مهمی درگیاهپزشکی شده است. هر چه که #سمپاشی یک آفتکش به تعداد بیشتر و با فاصله زمانی کمتر روی یک جمعیت انجام شود، احتمال اینکه آن آفت یا #بیماری به آفتکش مقاوم شوند بیشتر است. مخصوصا در حشراتی که در سال تعداد نسلهای زیادی تولیدی می کنند، ممکن است خیلی زود، این پدیده رخ دهد.
پدیده مقاومت خصوصا در حشرات و کنه ها بسیار شایعتر از بیماری ها و #علفهای_هرز است. اجبار به استفاده از آفتکشها جهت کنترل #آفات و بیماریها از یک سو و محدودیت تعداد آفتکشهایی که در دسترس داریم، موجب شده است که امروزه در مورد پدیده مقاومت حساسیتهای بیشتری ایجاد شود. یکی از راهکارهایی که میتواند موجب شود که پدیده مقاومت در یک جمعیت به تاخیر بیفتد، استفاده از آفتکشهای چندجزیی است.
بعضی از حشره کشهای موجود در بازار که برای آفات ثبت و یا توصیه شده اند، مخلوطی از دو یا چند ماده موثره هستند:
تیامتوکسام+لامبداسیهالوترین ( #افوریا ) و یا تیاکلوپراید+دلتامترین ( #پروتئوس).
بطورکلی، استفاده از حشره کشهای مخلوط حاوی بیش از یک ماده موثره با نحوه عمل متفاوت، از لحاظ مدیریت مقاومت آفات، درمواردی قابل توصیه است وباعث تاخیر دربروز مقاومت میشود. این توصیه بر این پایه علمی استوار است که احتمال اینکه جمعیت آفات بطور هم زمان به دو یا چند #آفتکش با نحوه عمل متفاوت #مقاوم شوند نسبت به زمانی که تنها یک حشره کش بصورت متوالی استفاده میشود، بسیار کمتر است. بهعلاوه، اگر آفت به یکی از دوماده موثره موجود در #حشره_کش مخلوط، مقاوم شود، #ماده_موثره دوم موجود درمخلوط میتواند جمعیت #آفت را کنترل کند.
در خصوص موضوع مصرف تناوبی نیز باید دقت کرد که حشره کشی که در تناوب با چنین #حشره کشهای مخلوط قرار میگیرد، نحوه عمل آن بامواد موثره موجوددر ترکیب، مشابه توصیه شده یکی نباشد.
مثلا #ایمیداکلوپراید با هیچکدام از دو ترکیب بالا قابل تناوب نمیباشد چون هر دو ترکیب یکی دارای #تیامتوکسام و دیگری دارای #تیاکلوپراید است که نحوه عمل آنها با ایمیداکلوپراید مشابه است و لذا احتمال مقاومت تقاطعی زیاد است.
در مورد قوانین چگونگی رعایت #تناوب در آینده نزدیک پست کاملی گذاشته خواهد شد