آتش زدن بقایای محصولات کشاورزی، روشی مرسوم اما اشتباه
کشاورزان بعد از برداشت با هدف آماده شدن سریع زمین برای کشت بعدی اقدام به آتش زدن مزارع می کنند. این کار بیشتر در مورد گندم و کلزا انجام می شود. روشی مرسوم اما اشتباه است که موجب خسارتهای جبران ناپذیری به خاک و محیط زیست میشود. این کار با هدف پاک شدن سریع زمین از بقایای گیاه قبلی و آسان شدن عملیات شخم برای محصول بعدی است. از مضرات این روش:
1.مواد آلی خاک از بین می رود و خاک در معرض فرسایش شدید آب و هوا قرار میگیرد
2. با از بین رفتن لایههای خاک زنده زمین زراعی قدرت حاصلخیزی و تولید محصول خود را از دست می دهد. بقایای گیاهی محصولات، عناصر غذایی فراوانی مانند پتاس و ریز مغذی دارد. با از بین رفتن این کاه و کلش ها، نیاز به کودشیمیایی آن افزایش می یابد.
3. بقایای گیاهی خاصیت پوششی برای خاک دارند، جلوی تبخیر را می گیرند بنابراین نیاز به آبیاری خاک بیشتر می شود
4.تخریب بافت و ساختمان خاک
5. از بین رفتن میکرو ارگانیسم های خاک
گفتنی است، قانون هوای پاک شامل ۳۴ ماده و ۳۹ تبصره، تیر ماه ۱۳۹۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و از سوی دولت برای اجرا ابلاغ شده است. براساس ماده ۲۰ این قانون، سوزاندن بقایای گیاهی زمینهای زراعی پس از برداشت محصول ممنوع بوده و متخلف حسب مورد به جزای نقدی درجه شش موضوع ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی محکوم میشود و وزارت جهاد کشاورزی مکلف است مفاد این ماده را به طرق مقتضی به اطلاع بهره برداران بخش کشاورزی، عشایری و منابع طبیعی برساند