روشهای شیمیایی برای کاهش خسارت پرندگان

روشهای شیمیایی برای کاهش خسارت پرندگان
درقسمت قبل، روشهایی برای دورکردن پرندگان ارائه شد که عموما مکانیکی بودند. در این قسمت، به ارائه روشهای شیمیایی برای کاهش خسارت پرندگان می پردازیم: 

با توجه به ممنوعیت استفاده از پرنده کشها در جهان و وجود قوانین محیط زیست براي منع کشتن پرندگان، تنها راهکار شیمیایی، کاربرد مواد شیمیایی دورکننده و ضدتغذیه ای است.

الف) کاربرد مواد دورکننده

این قبیل مواد از طرق مختلف مثل ایجاد اختلال در سیستمهاي بویایی و چشایی به واسطه تولید بوهاي نامطبوع یا … باعث دور کردن پرندگان میشوند.

کشاورزان به طور سنتی از پودر گوگرد با داشتن بوي بد براي کاربرد دورکنندگی پرندگان نیز استفاده میکنند. در عین حال برخی از مواد شیمیایی بر پایه طبیعی مانند “دي-متیل آنترانیلات (متیل 2-آمینوبنزوات)” از مواد شیمیایی کم خطر براي محیط زیست هستند که پرندگان از مزه و بوي بد آن دوري میکنند. یکی دیگر از این مواد، اسید سینامیک است که علاوه بر داشتن بو و مزه بد، داراي رنگ سفید است که دورکنندگی دیداري (بصري) نیز ایجاد میکند.

ب) کاربرد مواد ضدتغذیه اي

 یکی از مواد آزمایش شده، سولفات آلوم-آمونیوم با ایجاد مزه شور-ترش، باعث ایجاد مزه بد و اختلال در گوارش پرندگان خواهد شد. همچنین، در مورد عصاره هاي پایه گیاهی مانند روغن چریش و عصاره هاي سیر و فلفل گزارشهایی وجود دارد که باعث کاهش تغذیه در پرندگان میشود.